Obchody Dni Miasta Łaskarzewa AD 2024 przygotowane były z rozmachem niewidzianym tu od wielu lat. Uroczystości oraz imprezy i wydarzenia towarzyszące rozłożone zostały na trzy dni, tj. 25, 30 i 31 sierpnia. Finałowy koncert podczas którego gwiazdą wieczoru był Sławomir zrobił ogromne wrażenie na licznym gronie odbiorców. Jednak znacząca cześć mieszkańców miała spore wątpliwości co do sposobu realizacji głównych obchodów i sobotniego eventu, zorganizowanego przez firmę zewnętrzną. Ich zdaniem zabrakło entuzjazmu, okazywanej przez mieszkańców radości, zadowolenia, autentycznej atmosfery świętowania.
Ogromna scena, profesjonalne nagłośnienie i oświetlenie, strefa VIP dla zaproszonych gości, specjalny catering, kolorowe wesołe miasteczko – format imprezy zorganizowanej na przestronnym placu dawnego boiska Ligówki mógł imponować. Na scenie występy artystyczne i przemówienia polityków, samorządowców, społeczników rangi ogólnopolskiej, powiatowej i lokalnej.
Jednak mieszkańcy, zarówno przed samą imprezą, w jej trakcie, jak i po niej, nie wyrażali oczekiwanego entuzjazmu. Wręcz przeciwnie – pojawiły się wątpliwości, sceptycyzm, niezadowolenie.
Wielu zwracało uwagę na brak stoisk strażaków i Serbianek podczas głównego wieczoru, przez co nie mogli oni konkurować z profesjonalnym cateringiem swoimi popisowymi potrawami z grilla, pieczonymi ziemniakami czy słynnymi pyzami. Nie otrzymali zgody od organizatora sprzedaż łaskarzewskich dań, które przez lata wpisały się w tradycję Dni Miasta.
Inni wyrażali wątpliwości co do skali i rozmachu wydarzenia zwłaszcza w kontekście szeregu od lat nierozwiązywanych problemów Miasta i mieszkańców. Jak chociażby brak nowych miejsc pracy, brak reformy urzędu i placówek podlegających Magistratowi, czy brak uregulowania stanu prawnego nieruchomości, które od dziesięcioleci powinny należeć do Miasta i służyć wszystkim mieszkańcom Łaskarzewa.
Jeszcze inni zwrócili uwagę na znaczą liczbę imprez plenerowych w ostatnich miesiącach, w których nowe władze Łaskarzewa zdają się specjalizować. Pytanie tylko czy nie są to imprezy mające na celu przykrycie realnych problemów naszej społeczności i odwrócenie uwagi od poważnych zadań, jakie stoją przed burmistrzem i Radą?
W naszej opinii promocja pozytywnego wizerunku Łaskarzewa z wykorzystaniem profesjonalnie zorganizowanych imprez, udokumentowanych ciekawymi materiałami audiowizualnymi jest niezwykle istotna i potrzebna. Jednak najbardziej profesjonalny marketing polityczny nie zastąpi konkretnych działań.
Razić może rozdźwięk pomiędzy kolejnymi wydarzeniami i entuzjastycznymi z nich relacjami, przygotowanymi na zlecenie Urzędu, a poważnymi, ciągle nierozwiązanymi problemami Łaskarzewa, z których mieszkańcy doskonale zdają sobie sprawę. I których skutki odczuwają na własnej skórze.
Mamy nadzieję, że nowe władze Miasta nie będą wykorzystywały plenerowych eventów jako zasłony dymnej dla swojej bierności i usprawiedliwienia dla bezczynności w naprawianiu licznych, kilkudziesięcioletnich zaniedbań, przez które Łaskarzew nie może się rozwijać.
Za kwotę 6.150 zł burmistrz Laskowska zamówiła kolejny zestaw rysunków, nazwany szumnie„Koncepcją rewitalizacji parku Małpi Gaj”. To kolejna „koncepcja” dotycząca istotnych zmian w miejscu strategicznym dla rozwoju naszego miasta, która została przygotowana bez jakichkolwiek konsultacji społecznych, przez ludzi niezwiązanych z Łaskarzewem na zlecenie osoby, która Łaskarzewa nie zna, nie rozumie i jak wynika z zaprezentowanego planu – po prostu nie lubi. I działa, w mojej opinii, na szkodę miasta.
Koncepcja rewitalizacji Małpiego Gaju, źródło UM Łaskarzew
Burmistrz Laskowska przebija kolejne sufity ignorancji, niekompetencji, samowoli i lekceważenia mieszkańców. Nie są to twierdzenia na wyrost. Przygotowana w grudniu 2021 r. koncepcja zagospodarowania Parku Małpi Gaj została opracowana przez niezwiązaną z naszym miastem, mającą siedzibę w Warszawie firmę Studio KA. Firma realizowała wcześniej projekt w Grodzisku Mazowieckim, co może prowadzić nas wprost do doradcy gospodarczego z Kampinosu, jako źródła inspiracji wyboru tegoż wykonawcy przez Miasto.
Urząd Miasta potwierdza, że koncepcja została zrealizowana bez jakichkolwiek konsultacji społecznych. Nikt z łaskarzewiaków znających miasto, zwyczaje mieszkańców, sposoby spędzania przez nas wolnego czasu, czy chociażby znający rzekę Promnik, stawy i historię Małpiego Gaju nie został zapytany przez burmistrz Laskowską o zdanie. Jest to kolejny dowód już nie tylko na lekceważenie łaskarzewiaków, ale w moim głębokim przekonaniu dowód na to, że pochodząca i związana z Garwolinem burmistrz Laskowska Łaskarzewa nie rozumie, nie lubi, a swoim działaniami próbuje nasze miasto sprowadzić do roli podrzędnej wioski.
Fragment odpowiedzi UM Łaskarzew
Zdaniem wielu łaskarzewiaków koncepcje proponowane przez burmistrz Laskowską i jej bezpośrednie zaplecze doradcze, nie tylko nie wpływają pozytywnie na rozwój miasta, ale mają ten rozwój zminimalizować i ograniczyć. Moim zdaniem jest to jawny sabotaż i działanie na szkodę Łaskarzewa. Potwierdzenie mogą stanowić inne „koronne projekty” burmistrz Laskowskiej, takie jak tężnia solankowa na Rynku czy „centrum kultury” na przystanku PKS.
Nad długofalowymi konsekwencjami decyzji burmistrz Laskowskiej powinni zastanowić się łaskarzewscy przedsiębiorcy, którym leży na sercu rozwój lokalnej społeczności. Gdy nasze miasto skarleje do końca, nie będzie gdzie, z kim i po co dalej prowadzić interesów.
Rewitalizacja Małpiego Gaju – kolejna ściema i projekt zastępczy
Po zapoznaniu się z „koncepcją rewitalizacji” Małpiego Gaju trudno nazwać ten projekt inaczej, jak kolejną ściemą, projektem pozorowanym, zastępczym. Substytutem.
Przede wszystkim należy pamiętać, że Małpi Gaj jest w dyspozycji Spółki Dla Zagospodarowania Wspólnoty Gruntowej w Łaskarzewie, która w swojej łaskawości zgodziła się podobno na wydzierżawienie tego terenu Miastu na okres… 15 lat. Kto rozsądny zgodziłby się inwestować na terenie mając go do dyspozycji zaledwie przez 15 lat?
Czy którykolwiek z łaskarzewiaków zdecydowałby się wybudować dom na działce, która zostałaby mu wydzierżawiona na 15 lat? I co potem? Rozsądek to jedna z ostatnich rzeczy jakiej można spodziewać się po naszej burmistrz.
Koncepcja rewitalizacji Małpiego Gaju, źródło UM Łaskarzew
Koncepcja przewiduje m.in. przystań kajakową. Tego typu rozwiązanie mógł zaproponować ktoś, kto nigdy nad stawem nie był – po obecnym stawie mogą pływać co najwyżej amfibie wojskowe. Nic innego nie przebije się przez zarośla, porastające szczelnie prawie cały staw.
W odpowiedzi na pytania przedstawiciel Urzędu pisze o „stworzeniu miejsc czynnego wypoczynku” i „przybliżeniu rzeki Promnik mieszkańcom”. Przybliżanie rzeki Promnik i stawów burmistrz Laskowska powinna rozpocząć od regularnego wykaszania traw wokół tych zbiorników.
Nieco starsi mieszkańcy Łaskarzewa z pewnością pamiętają jak żywą rzeką był dawniej Promnik. Od czerwca do końca sierpnia brzeg rzeki zasłany był kocami, a staw i Promnik pełen był kąpiących się dzieciaków i młodzieży. Ja, tak jak wielu moich rówieśników, w Promniku, jednej z najczystszych wówczas rzek w Polsce, nauczyłem się pływać.
Staw Łaskarzew, sierpień 2022 r.
Burmistrz Laskowska i jej zaplecze doradcze, zanim zabiorą się za tworzenie strategicznych koncepcji, powinni nauczyć się dbać o czystość nad brzegami stawów i rzeki. Kwota 6.150 zł, którą Miasto wydało na kolejny zestaw rysunków wystarczyłaby z pewnością na 3 lata regularnego wykaszania traw nad tutejszymi zbiornikami i dbania o porządek.
Dlaczego Małpi Gaj to „projekt zastępczy”?
Spółka Dla Zagospodarowania Wspólnoty Gruntowej w Łaskarzewie dysponuje nie tylko Małpim Gajem. „Własnością” spółki są również łaskarzewskie Alejki, stare Ligówki (boisko), Kępki, Pasternik oraz wiele innych, strategicznie ważnych dla rozwoju naszego miasta nieruchomości.
W mojej ocenie Urząd Miasta dogadał się ze Spółką na realizację karykaturalnego projektu nad stawem, żeby łaskarzewiacy nie upominali się o wybudowanie amfiteatru z prawdziwego zdarzenia w Alejkach, obok Stodoły. Tam gdzie kilka razy w roku ustawiana jest scena (wynajmowana za 7 lub 21 tys. zł na 1 dzień), a gdzie powinien zostać wybudowany Łaskarzewski Amfiteatr Leśny.
Alejki, Ligówki, Kępki, Małpi Gaj, Pasternik, tereny przy nowym stawie, i szereg innych strategicznie ważnych obszarów, powinny zostać zwrócone przez Wspólnotę Gruntową mieszkańcom Łaskarzewa.
Rewitalizacja Małpiego Gaju, nowy staw i Łaskarzewski Amfiteatr Leśny
Ażeby w pełni wykorzystać unikalny potencjał rzeki Promnik, obecnych stawów oraz przylegających terenów, w tym Małpiego Gaju, należy na ten obszar spojrzeć znacznie szerzej.
Przede wszystkim należałoby kontynuować opracowanie koncepcji powiększenia obecnego nowego stawu – pomysł zgłoszony już wcześniej przez wędkarzy – stworzenia kąpieliska w jego południowo-wschodnim krańcu, oraz skomunikowanie obszaru Małpiego Gaju z tymi terenami za pomocą kładki – mostu – wybudowanego nad stawem na Promniku.
Wędkarze zyskaliby wygodny dostęp do dużego zbiornika wodnego – połączonych stawów, a łaskarzewiacy i okoliczni mieszkańcy – wygodny dostęp do kąpieliska i plaży. Przy Małpim Gaju należałoby wybudować parking.
Rewitalizacja terenów wokół rzeki Promnik, amatorskie opracowanie własne
Sam teren Małpiego Gaju, który znam od 5 roku życia, wystarczyłoby uporządkować, zrobić w nim nowe chodniki, ławeczki, kilka stolików, może stół to ping-ponga. Obecną scenę wystarczyłoby rozbudować w kierunku zachodnim i zadaszyć w najprostszy możliwy sposób.
Ot i cała „rewitalizacja”. W ten sposób mieszkańcy zyskaliby unikalne tereny wypoczynkowo-rekreacyjne, których zazdroszczono by nam nie tylko w powiecie ale i w województwie. Jednak, żeby stworzyć taki obszar trzeba zdać sobie sprawę co do optymalnej, docelowej funkcji tych terenów: powinna to być funkcja wypoczynkowo – rekreacyjna.
Łaskarzewski Amfiteatr Leśny
O Łaskarzewskim Amfiteatrze Leśnym wybudowanym w Alejkach pisałem już w Mieście Zdolnych Ludzi 3 lata temu. Gdyby burmistrz Laskowska rozumiała Łaskarzew i choć trochę lubiła nasze miasto, to zamiast wydawać rok w rok około 50- 60 tys. zł na wynajem scen na imprezy okolicznościowe, za te pieniądze wybudowałaby w Alejkach obok Stodoły amfiteatr z prawdziwego zdarzenia, na jaki zasługują laskarzewiacy.
Właśnie w Alejkach, w miejscu dla naszego miasta reprezentacyjnym, a przy tym klimatycznym i urokliwym, powinna być realizowana funkcja kulturalno – wypoczynkowa. W Alejki powinna zostać przeniesiona tężnia. Tu mogłyby zostać stworzone (niewielkim kosztem) np. tory do gry w bule, i miejsca relaksu dla osób starszych. Wykorzystanie i odpowiednie zagospodarowanie dawnych Ligówek (boiska piłkarskiego) również wpłynęłoby na zwiększenie atrakcyjności tej lokalizacji dla mieszkańców i gości.
Za przykład może posłużyć wybudowana w 2019 r. scena plenerowa przy Domu Kultury „Wygoda” w Rembertowie. Koszt budowy został określony na 90.400 zł. (dziewięćdziesiąt tysięcy czterysta złotych). To o 50 tyś. zł mniej niż burmistrz Laskowska wydała na doradcę gospodarczego i o 50 tys. zł mniej niż burmistrz Laskowska wydała na tężnię solankową.
Scena plenerowa Dom Kultury Wygoda, wybudowana w 2019 r., źródło DK Wygoda.
Biorąc udział w zbliżających się Dniach Łaskarzewa 2022 mieszkańcy naszego miasta powinni spróbować wyobrazić sobie, że w miejscu stojącej w Alejkach sceny (wynajętej za ok. 20.000 zł na 1 dzień) stoi Łaskarzewski Amfiteatr Leśny podobny do tego, jakim cieszą się mieszkańcy podwarszawskiego Rembertowa. Łaskarzewska Stodoła, która również powinna zostać zwrócona mieszkańcom naszego miasta mogłaby służyć jako zaplecze logistyczno – organizacyjno – sanitarne, co w zdecydowany sposób obniżyłoby koszty budowy Łaskarzewskiego Amfiteatru Leśnego.
Koszt budowy sceny plenerowej przy Domu Kultury Wygoda, źródło UM Warszawa
Między innymi z powyższych powodów Alejki, Ligówki, Kępki, Małpi Gaj, Pasternik, tereny przy nowym stawie, Stodoła, Kino Promnik, Klub Bajka (i pomieszczenia nad Bajką) i kilka innych nieruchomości, powinno wrócić do dyspozycji Miasta i mieszkańców Łaskarzewa.
W przeciwnym razie Łaskarzew zamiast rozwijać się tak jak na to zasługuje, nadal będzie karlał i stanie się obiektem dalszych kpin dla mieszkańców okolicznych miast, miasteczek i wsi.
Jeśli miasteczko z ponad 600- letnią tradycją praw miejskich może pochwalić się jedynie wiatą przystanku autobusowego jako „centrum historii”, tężnią solankową „w oparach spalin”, spalonym Ośrodkiem Wypoczynkowym Świt, przedsiębiorczością, która już właściwie w miasteczku zanikła, czterema kawiarniami, których już nie ma w Rynku Głównym- to coś musi być nie tak. Niepotwierdzony fakt, że podobno „przechodził tu kiedyś sam król Władysław Jagiełło” (chociaż pewności co do tego brak) nie wystarczy do odbudowy tożsamości i świetności miasta, które jeszcze 20-30 lat temu było dynamicznym, pełnym energii, tętniącym życiem miejscem.
Foto: SAD, Rynek Główny, zdjęcie z dnia 01.11.2021 r.
Odsłuchiwaniu wywiadu, którego pani burmistrz Anna Laskowska i pan Marian Żabczyński udzielili Radiu Wnet jesienią 2021 r. towarzyszy dojmujące poczucie zażenowania. Pomimo intensywnych prób prowadzącej spotkanie pani redaktor Elżbiety Roman zachęcania zaproszonych gości do zaprezentowania atrakcji łaskarzewskich, trudno było im pochwalić się czymś spektakularnym.
Chwalono się tym, czego już od dawna w Łaskarzewie nie ma, czego nie udało się dokonać, oraz tym, z czym władze naszego miasta nie mają absolutnie nic wspólnego. Oczywiście poza „przystankiem kultura” zlokalizowanym w rustykalnej wiacie autobusowej za prawie 80 tys. zł, i tężnią solankową, która już wkrótce spowoduje usychanie otaczających ją drzew i krzewów na Rynku Głównym.
Oto lista obiektów, którymi chwaliła się burmistrz Laskowska, a które już w Łaskarzewie nie istnieją:
*spalony Ośrodek Wypoczynkowy Świt wraz z nieistniejącymi budynkami towarzyszącymi
*kort tenisowyi odkryty basen znajdujące się na ww. obiekcie
*zabudowane domami jednorodzinnymi Białe Góry
*cztery nieistniejące kawiarnie w Rynku Głównym
*nieistniejąca bożnica
*nieistniejące Kino Promnik
*nieodbudowane wieże kościelne
Foto: SAD, Ul. Nadrzeczna oraz kort tenisowy Letnisko w Łaskarzewie
Burmistrz Laskowska chwaliła się tym, z czym Urząd Miasta ma niewiele wspólnego i na co nie ma żadnego wpływu:
*piekarnią, młynem i cukiernią państwa Żabczyńskich
*Alejkami, należącymi do prywatnej spółki Wspólnota Gruntowa
*kościołem pw. Podwyższenia Krzyża Św. i kościółkiem Św. Onufrego, znajdującego się w dyspozycji naszej parafii.
Pani burmistrz nie wyliczyła obiektów Klubu Bajka i biblioteki miejskiej, należących do prywatnego stowarzyszenia Ochotnicza Straż Pożarna w Łaskarzewie , czy położonej w Alejkach Stodoły, będącej własnością innego prywatnego stowarzyszenia Koło Gospodyń „Serbianki” w Łaskarzewie, bo właściwie nie ma się czym chwalić.
Chwalono się za to tym, jakim miastem Łaskarzew był kiedyś, chociaż już takim nie jest.
„Łaskarzew był miejscowością letniskową, wczasową, kiedy przyjeżdżali tutaj goście na wypoczynek, kiedy plażowali na tych wydmach nad rzeką Promnik…”
– wyliczała burmistrz Laskowska. Pan Marian Żabczyński dodał:
„Było to zagłębie szewców, zagłębie masarzy. Zaopatrywaliśmy Warszawę w mięso i buty, ale to już jest historia.”
Tak, dawniej było to „zagłębie”. Obecnie Łaskarzew przypomina „pustynię”, na której podobno został wybudowany.
Nie istnieje tu ani turystyka, ani kultura, ani gospodarka, ani sport, na jakie zasługuje nasze miasto.
Marnieją miejsca i obiekty nadal istniejące, jak okolice stawu i rzeki Promnik, Małpi Gaj, obecna hala sportowa. Za chwilę trzeba będzie wycinać uschnięte drzewa na Rynku Głównym- z powodu zasolenia generowanego przez tężnię i ogród halofitów- roślinność słodkolubna zwyczajnie obumrze. Jedno z ostatnich pięknym miejsc w miasteczku – porośnięty drzewami Rynek Główny- którym tak zachwycała się pani redaktor z Radia Wnet, przestanie istnieć.
Rynek już wkrótce zostanie pozbawiony drzew (sorry – tężnia), wybetonowany, wybrukowany, okamerowany, unowocześniony. Według gustu pani burmistrz Laskowskiej i pomysłu jej doradców.
