Pomimo wielu kontrowersji, jakie towarzyszą tej inwestycji, niedopełnieniu przez Urząd Miasta obowiązków opisanych w Ustawie o rewitalizacji z 9 października 2019 r., prace nad budową tężni solankowej posuwają się do przodu. Rzecz w tym, że mogą one być prowadzone z naruszeniem kolejnych przepisów prawa, tym razem prawa budowlanego, co może być kolejną okolicznością stanowiącą podstawę do odmowy finansowania tej inwestycji przez Województwo Mazowieckie. Oznaczałoby to stratę dla kasy miasta kwoty ponad 67.000 zł.
Tydzień po tygodniu zmienia się kształt i forma dawnej fontanny miejskiej. Jeszcze dwa tygodnie temu mieszkańcy mogli zobaczyć stertę kamieni i wystające z kamiennego kręgu rury i przewody elektryczne (zdjęcie poniżej). Dziś widzimy, że pozostałości fontanny zostały wypełnione betonem. Z obecnego stanu tego miejsca możemy wnioskować, że obetonowane gruzowisko po nieczynnej od wielu lat fontannie ma posłużyć jako fundament pod budowę solankowej tężni. Pytanie brzmi: czy jest to zgodne z przepisami prawa budowlanego?
Czy zostały przeprowadzone odpowiednie badania potwierdzające, że element małej architektury (fontanny) narażony na działanie wody oraz innych czynników atmosferycznych przez kilkanaście lat, od dekady nie podlegający konserwacji, nie uległ degradacji na tyle poważnej, że nadal nadaje się do jakiegokolwiek ponownego wykorzystania?
Kto i w jaki sposób przeprowadził ekspertyzę potwierdzającą, że gruzowisko po fontannie będzie wystarczająco stabilnym fundamentem pod jakąkolwiek nową inwestycję? Czy takie zastosowanie dawnej fontanny przewiduje projekt budowlany tężni solankowej? I czy został on w takiej formie złożony w Starostwie Powiatowym? Jaki opis znalazł się w w jednym z wymaganych dokumentów, obejmującym: „informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu na specyfikę projektowanego obiektu”.
Uzasadnione wątpliwości musi budzić nie tylko technologia zastosowana w budowie centrum uzdrowiskowego w naszym mieście. Ogromne wątpliwości budzi też sposób prowadzenia tej inwestycji. Plac budowy przez kilka tygodni nie był i nadal nie jest w jakikolwiek sposób zabezpieczony, nie ma jakiekolwiek tablicy informacyjnej, żądnych tablic ostrzegawczych, odnoszących się do prowadzonych prac rozbiórkowych fontanny i prac budowlanych związanych z tężnią. Jeśli inwestor zgłosił rozbiórkę starej fontanny i budowę tężni solankowej do Starostwa Powiatowego w Garwolinie, to czy przewidział zabezpieczenie tych inwestycji w należyty, bezpieczny dla mieszkańców Łaskarzewa sposób?
Przez kilka tygodni spacerowicze mijali wystające z gruzowiska fontanny, niezabezpieczone przewody elektryczne i rury wodne, walające się sterty kamieni. Obecnie rury zostały owinięte folią. Ale żeby nie było zbyt swojsko, otaczające dawną fontannę ławki zostały pozbawione siedzisk- świecą gołymi płaskownikami. Jakichkolwiek oznaczeń czy tabliczek informacyjnych niestety również brak. Kto będzie ponosił odpowiedzialność, gdy na niezabezpieczonym i nieoznaczonym placu budowy dojdzie do wypadku?
Sprawą prawidłowości prowadzonej inwestycji powinien zająć się Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w Garwolinie, zarówno w zakresie wymaganej dokumentacji, jak i sposobu prowadzenia opisanych wyżej prac.
W par. 5 pkt. 8 umowy, jaką Miasto Łaskarzew zawarło z Województwem Mazowieckim na dofinansowanie budowy tężni solankowej (kwota ponad 67.000 zł) czytamy, że:
„Beneficjent (tj. Urząd Miasta – przyp. SAD) zobowiązuje się do realizacji Zadania z należytą starannością w sposób racjonalny, oszczędny i terminowy oraz zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, w szczególności z ustawą z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych”.
Zapisami umowy, jaką podpisała pani burmistrz w lipcu 2021 r., m.in. w zakresie prowadzenia inwestycji „z należytą starannością” i „zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa” Urząd zdaje się nie przejmować. Być może zacznie się przejmować wtedy, gdy nastąpią pierwsze, a potem kolejne odmowy finansowania projektów prowadzonych z naruszeniem prawa, i ostentacyjnym lekceważeniem opinii mieszkańców.
Za taką spóźnioną pobudkę będziemy musieli zapłacić my wszyscy. Z kasy miasta, oczywiście.
SAD