Łaskarzewscy włodarze ostentacyjnie ignorują najbardziej pilne problemy mieszkańców. Głusi na podpowiedzi, bierni i bezrefleksyjni, będą musieli zmierzyć się z problemami znacznie bardziej poważnymi, które sami wykreowali. W najbliższych tygodniach może się okazać, że flagowe projekty, których realizację z uporem lepszej sprawy forsuje burmistrz Laskowska ze wsparciem Rady, są wdrażane z pominięciem ważnych ustaw, przez co mogą być niezgodne z prawem. Oznaczałoby to utratę nie tylko powagi i wiarygodności urzędników i samorządowców, ale zagrożenie utratą znacznych środków finansowych na realizację tychże zadań. I rozbiórką budowli.
Podczas XXXV sesji Rady Miasta burmistrz Laskowska oświadczyła, że „możemy dyskutować nad definicjami, nad tym, jak te konsultacje powinny wyglądać, kogo dotyczyć, czy każdego mieszkańca (…) nie wiem, też nie chcę tego rozwijać…” (1:44:52 min.) Rzecz w tym, że temat konsultacji społecznych to dosyć dobrze opisane w prawodawstwie oraz literaturze przedmiotu zagadnienie. Niewiele jest tu miejsca na własne, indywidualne interpretacje i widzimisię. Postanowienie Komisji Europejskiej dot. ogólnych zasad i standardów konsultacji publicznych, czy też 7 zasad konsultacji społecznych, opracowane przez Ministerstwo Cyfryzacji powinno być dla pani burmistrz literaturą obowiązkową. Na początek.
Ustawa o samorządzie gminnym mówi wprost, że konsultacje społeczne powinny być prowadzone w ważnych dla mieszkańców sprawach. Taką z pewnością jest budowa nowej hali sportowej. Burmistrz Laskowska wielokrotnie deklarowała, że takie konsultacje społecznej były i są prowadzone z zainteresowanymi budową hali środowiskami. W takim przypadku powinny być prowadzone zgodnie wytycznymi opisanymi w 7 zasadach konsultacji społecznych. W przeciwnym razie są jedynie „ustawką”, „medialnym show”, o czym pisałem w jednym z tekstów ponad cztery miesiące temu.
W powyżej opisanym przypadku instytucje finansujące mogą odmówić przyznania środków na inwestycje prowadzone niezgodnie z prawem, z pominięciem czynnika społecznego i lekceważeniem elementarnych zasad, opisanych w dokumentach unijnych i rządowych.
Sprawa dotycząca konsultacji społecznych w przypadku budowy nowej hali jest, do pewnego stopnia, fakultatywna, czego nie można powiedzieć o rewitalizacji Rynku Dużego – w tym przypadku to prawny obowiązek.
Rewitalizacja z pominięciem Ustawy o rewitalizacji
Zgodnie z Uchwałą Rady Miasta Łaskarzew nr XXXII/185/2021 z dnia 29 czerwca 2021 r. w sprawie przyjęcia „Programu Ochrony Środowiska dla Miasta Łaskarzew na lata 2021-2024 z perspektywą do roku 2028” jedną z pozycji Harmonogramu zadań własnych wraz z ich finansowaniem jest Rewitalizacja Rynku Dużego w Łaskarzewie. Pod hasłem „rewitalizacji”, przy udziale pana Mariusza Malinowskiego (doradcy) oraz pani Katarzyny Świerczewskiej (architekta krajobrazu) w grudniu 2020 r. opracowana została Koncepcja zagospodarowania terenu Rynku Dużego w Łaskarzewie. Jednym z głównych elementów „rewitalizacji rynku” (str. 4 ww. Koncepcji) jest budowa tężni solankowej. Oznacza to, ni mniej ni więcej, że budowa tego obiektu – tężni w miejscu demontowanej właśnie fontanny – jest częścią projektu rewitalizacji Rynku Dużego w Łaskarzewie. Zgodnie z oświadczeniem pani burmistrz Laskowskiej, zawartym w piśmie z dnia 05.07.2021 r. „konsultacje dotyczące Rewitalizacji Rynku Dużego w Łaskarzewie nie były prowadzone z lokalnymi organizacjami, gdyż nie jest to wymagane.” I tu mamy poważny problem. Ponieważ w przypadku projektów rewitalizacyjnych konsultacje są wymagane nie tylko z organizacjami ale również z mieszkańcami miasta.
Łaskarzewscy włodarze najwidoczniej zapomnieli o istnieniu Ustawy o rewitalizacji z dnia 9 października 2015 r., która mówi wprost o tym, co to jest „rewitalizacja”, kim są „interesariusze” i jak powinny przebiegać poszczególne etapy zadania, tj. „przygotowanie, koordynowanie i tworzenie warunków do prowadzenia rewitalizacji”.
Ustawa bardzo wyraźnie i szczegółowo opisuje „partycypację społeczną” w projektach rewitalizacyjnych, w tym powołanie Komitetu Rewitalizacji. Artykuł 7.3. wskazuje, iż zasady wyznaczania składu oraz zasady działania Komitetu Rewitalizacji określa rada gminy w drodze uchwały „przed uchwaleniem gminnego programu rewitalizacji albo w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące, licząc od dnia jego uchwalenia.”
Należy przypomnieć, iż Program Rewitalizacji dla Miasta Łaskarzew na lata 2017-2023 został przyjęty uchwałą nr XXIX/159/2017 z dnia 14 lipca 2017 r. Uchwała Rady Miasta z lipca 2021 r., o której mowa powyżej potwierdziła „spójność z celami oraz kierunkami interwencji” ujętych m.in. w dokumencie z 2017 r.
Co na to Rada Miasta?
Należy postawić kilka podstawowych pytań: Jakie czynności podjęły władze miasta, żeby projekt Rewitalizacji Rynku Dużego prowadzony był zgodnie z zapisami ustawy Ustawa o rewitalizacji z dnia 9 października 2015 r.? Kiedy został powołany i co do tej pory zrobił Komitet Rewitalizacji, którego obowiązek utworzenia nakłada? Kto zasiada w tym komitecie? Jakie czynności, konsultacje, decyzje, raporty, opinie przyjął dotąd Komitet Rewitalizacji?
Nierespektowanie przepisów prawa, w tym należytych konsultacji społecznych w odniesieniu do projektów składających się na rewitalizację Rynku powoduje, że cała inwestycja może się okazać po prostu nielegalna. Może to rodzić niezwykle poważne konsekwencje, w tym te natury formalno-prawnej, finansowej, oraz w zakresie odpowiedzialności urzędniczej.
Radni miejscy powinni zażądać natychmiastowych wyjaśnień. Jeśli ich nie uzyskają, powinni złożyć wniosek o zwołanie nadzwyczajnej sesji Rady Miasta. Dalsze prowadzenie jakichkolwiek inwestycji dotyczących rewitalizacji Rynku Dużego może zostać poczytane jako ostentacyjne i bezceremonialne lekceważenie i łamanie prawa. Stąd prosta droga do odrzucenia wniosków o dofinansowanie takich inwestycji oraz narażenie się na czynności kontrolne.
Umowy na dofinansowanie budowy tężni oraz dofinansowanie budowy wiaty przystankowej w stylu rustykalnym mogą okazać się prawnie wadliwe, z uwagi na pomięcie wymagań opisanych Ustawą o rewitalizacji. Na tej podstawie może nastąpić odmowa wypłaty środków, w połowie refundujących budowę tych obiektów. W długofalowej perspektywie może nastąpić konieczność rozbiórki tych obiektów jako wzniesionych niezgodnie z prawnymi wymaganiami.
W świetle przedstawionych w niniejszym materiale przepisów, działania burmistrz Laskowskiej i Rady Miasta są nie tylko „samowolą” i „sobiepaństwem”, o czym pisałem na okoliczność budowy nowej hali sportowej. Mogą okazać się działaniami pozaprawnymi, mającymi daleko idące reperkusje zarówno w wymiarze finansowym, formalno-prawnym, oraz wizerunkowym dla całego naszego miasta. Mogą też odbić się negatywnie na przyznawaniu Łaskarzewowi kolejnych środków z różnego rodzaju programów czy instytucji. Kto będzie chciał poważnie traktować miasto, którego władze lekceważą i prawo, i mieszkańców?
Z dotychczasowych poczynań łaskarzewskich włodarzy wynika, że miastem da się rządzić lekceważąc istotne interesy jego mieszkańców. Nie da się rządzić z notorycznym naruszaniem prawa.
SAD